W moje ostatnie 2 dni w Paryżu postanowiłem zintensyfikować poznanie od nowa miasta, tj. odwiedzić turystyczne miejsca, w których już byłem i bez których odwiedzin nie powinno się opuszczać Paryża. Będzie to wędrówka po monumentalnych budowlach i historii słynnych związanych z miastem.

Muzeum wojskowości czyli Musée de l’Armée i Napoleon

Na początek skierowałem się do Muzeum wojskowości w Paryżu. Jest to Musée de l’Armée, znajdujące się w kompleksie Les Invalides przy ulicy Rue de Grenelle. Jest to jedno z największych muzeów broni na świecie, prezentujące historię wojskowości od średniowiecza do czasów współczesnych, z imponującą kolekcją ponad 500 000 eksponatów. W kompleksie Les Invalides, oprócz Muzeum Armii, znajduje się również grobowiec Napoleona Bonaparte pod złotą kopułą oraz inne muzea i budowle, jak np. Muzeum Orderu Wyzwolenia i Muzeum Map Reliefowych. W ramach jednego biletu można zwiedzać cały kompleks muzealny.

Bilety wstępu i gratis dla uczniów i studentów

Wstęp to 17 euro. Dla młodzieży i studentów z UE wejście gratisowe. Zwiedzamy muzea we własnym tempie – ale aby zobaczyć wszystko trzeba poświęcić z 2 godziny. Na tym samym bilecie można wejść do monumentalnego Kościoła Inwalidów – wzniesionego w 1706 roku przez Jules’a Hardouin-Mansarta na polecenie Ludwika XIV. Znajduje się w nim sarkofag z prochami Napoleona Bonaparte.

Napoleon Bonaparte

Tak jak pisałem, samo wejście do Kościoła Inwalidów jest płatne, ale można wejść do środka i z daleka podziwiać przepiękny sarkofag. Jest to monumentalny grobowiec wykonany z czerwonego porfiru kształtem przypominający antyczne grobowce. Szczątki cesarza zostały przywiezione ze Świętej Heleny w 1840 roku. Sam sarkofag waży 30 ton. Wrażenie jest niesamowite – jeśli stoimy w samym środku tego Kościoła – nad nami złota kopuła a przed nami majestatyczny z akcentem antycznym przepiękny sarkofag. Można wpaść w zadumę i pokontemplować 😀.

Mauzoleum wybitnych Francuzów – Panteon

Następnie skierowałem się w kierunku Panteonu. Panteon (fr. Panthéon) jest to budowla zlokalizowana w Dzielnicy Łacińskiej, wzniesiona pod koniec XVIII wieku jako kościół pod wezwaniem świętej Genowefy. Od 1885 roku pełni rolę mauzoleum wybitnych Francuzów. Król Ludwik XV przysiągł wznieść świątynię ku czci świętej Genowefy, patronki Paryża, w miejscu wczesnochrześcijańskiego kościoła zbudowanego w VI wieku w zamian za przywrócenie zdrowia. Realizacja tego przedsięwzięcia spadła na markiza Marigny, który na architekta wybrał swojego znajomego, Jacques’a Germaina Soufflota. Fundamenty pod tę monumentalną świątynię położono w roku 1758, ale ostateczne ukończenie zostało wykonane przez ucznia Soufflota, Jeana-Baptiste’a Rondeleta w roku 1789. Niestety, tutaj musiałbym poczekać i to trochę na wejście, gdyż przyjechały autobusy turystyczne. Dodatkowo wejście wyjątkowo drogie – po 18 euro od osoby – tak więc zagłębiłem się tylko w broszury informacyjne. Sam budynek Panteonu jest przepiękny. Położony jest na wzgórzu i patrząc w aleje rozchodzące się od niego w dół – jest to ciekawy widok.

Św. Genowefa – patrona Paryża

Od czasów rewolucji francuskiej kościół został przekształcony w świecką budowlę przez architekta i masona Antoine Chrysostome’a Quatremère de Quincy. Panteon jest miejscem spoczynku wielu sławnych Francuzów i Francuzek.

Krypta Panteonu mieści prochy znamienitych Francuzów jak Victor Hugo, Emil Zona jak i naszej znamienitej Polki – Marii Skłodowskiej – Curie.

W krypcie Panteonu znajdują się m.in. grobowce: marszałka Jeana Lannesa generała Saint-Hilaire’a filozofów Voltaire’a i Jeana-Jacques’a Rousseau, polityków i Jeana Jaurèsa, pisarzy Alexandre’a Dumasa, Victora Hugo, i Émile’a Zoli, twórcy pisma dla niewidomych Louisa Braille’a, fizyków Paula Langevina, Pierre’a Curie i Marii Skłodowskiej-Curie, chemika Marcelina Berthelota, generała François Marceau, przywódcy ruchu oporu z czasów II wojny światowej Jeana Moulina, gubernatora Félixa Éboué.

Kościół Saint-Etienne-du-Mont – czyli Św Szczepana ze Wzgórza

Tuż obok Panteonu jest zlokalizowany mały katolicki kościół St Étienne du Mont (pol. św. Szczepana ze Wzgórza). Jest to miejsce przechowywania szczątków św. Genowefy, patronki Paryża. Wstęp do kościoła jest bezpłatny, chyba że jest msza, wówczas zabronione jest zwiedzanie. Jest to mały kościół ale wnętrze jest magiczne.

Wewnątrz kościoła znajduje się jedyne zachowane w Paryżu lektorium zbudowane prawdopodobnie w latach 1530-1535 przez Philiberta Delorme, położone nad środkową nawą, z dwoma kunsztownie wyrzeźbionymi ciągami kręconych schodów. Widok tego jest nieziemski. Szkoda, że nie można było wejść na lektorium i zobaczyć wnętrze kościoła z tej perspektywy. No cóż. Pozostaje nam wyobraźnia lub AI.

Księgarnia Shakespeare and Company

Będąc już praktycznie w środku Dzielnicy Łacińskiej poza Panteonem, który już opisałem i Sorboną można odwiedzić księgarnię Shakespeare and Company. Jest ona zlokalizowana praktycznie przy Sekwanie. Zawsze przed nią stoi mnóstwo pasjonatów książek i turystów. Warto też pospacerować po uliczkach, np. Rue de la Huchette i zobaczyć Fontannę św. Michała.

Escargots, soupe à l’oignon i sery

W kwestii jedzenia, można spróbować klasycznych francuskich dań jak ślimaki (escargots) czy zupa cebulowa (soupe à l’oignon), a także klasyków, takich jak croissanty czy bagietki. Mnie udało się wpaść na targ jedzeniowy i mogłem nacieszyć wzrok i też podniebienie świeżymi serami.

Katedra Notre Dame de Paris

Potem przeszedłem przez most i udałem się do odremontowanej Katedry Notre-Dame de Paris. Ta gotycka archikatedra jest jedną z najbardziej znanych katedr na świecie, między innymi dzięki powieści Katedra Marii Panny w Paryżu francuskiego pisarza Victora Hugo. Jej nazwa oznacza Naszą Panią i odnosi się do Marii, Matki Bożej. Wzniesiono ją na wyspie na Sekwanie zwanej Île de la Cité, w 4. dzielnicy Paryża, w miejscu po dwóch kościołach powstałych jeszcze w IX wieku. Jej budowa trwała około 200 lat (1163–1345). Od 10 sierpnia 1806 roku w skarbcu katedry – pod opieką kanoników Kapituły Bazyliki Metropolitalnej – przechowywane były relikwie korony cierniowej.

Do 2019 kościół zwiedzało ok. 14 milionów osób rocznie. 15 kwietnia 2019 roku wybuchł pożar, który zniszczył iglicę i cały dach pokrywający nawę, chór i transept. Od tego dnia katedra Notre-Dame była zamknięta dla zwiedzających.

Pożar i odbudowa

Z pewnością większość z Was pamięta informacje i transmisje telewizyjne z pożaru tej katedry. Ja długo oglądałem transmisje z tego dnia i nie mogłem w to uwierzyć. Małe zaprószenie ognia – niedopałek papierosa czy spięcie elektryczne przyczyniło się do pożaru tak wspaniałej i niesamowitej katedry. Aż trudno w to uwierzyć. Na szczęście kamienne sklepienie stropowe powstrzymało rozprzestrzenianie się ognia do wnętrza katedry. W 2020 roku podjęto decyzję o odbudowie zniszczonych lub poważnie uszkodzonych części w identyczny sposób.

Uroczyste otwarcie o charakterze świeckim odbyło się 7 grudnia 2024, a pierwsza msza św. celebrowana przez arcybiskupa Paryża Laurenta Ulricha odbyła się dzień później. Także tego dnia w godzinach wieczornych katedra została udostępniona dla wszystkich zwiedzających.

Otwarcie dla zwiedzających

Chciałem zobaczyć jak katedra została odbudowana. Byłem w niej w 2004 roku. Miała mroczny i gotycki klimat. Chciałem zobaczyć jak to wygląda po odbudowie i renowacji. Na zewnątrz od strony rzeki jeszcze stały rusztowania, ale po wejściu do środka moim oczom ukazało się niesamowite wnętrze. Kamienne filary i ściany zostały oczyszczone, jakby wybielone. Wyglądało to rewelacyjnie.

Wejście do tej katedry jest bezpłatne. Można zarezerwować się wejście na określoną godzinę przez stronę internetową – w wakacje to graniczy z cudem. Drugą opcją jest udanie się pod katedrę i ustawienie się w kolejkę. Kolejka wije się po całym placu przed Katedrą – ale wejście jest sprawne. Ja stałem ok. 30 minut i po tym czasie byłem już na bramkach przed głównym wejściem gdzie sprawdzali mi plecak. Potem już pozostało mi tylko zwiedzanie tej odnowionej katedry. Widoki były niesamowite – jak im udało się odtworzyć to cudo architektoniczne po pożarze😀.