Lutowa pogoda była pod psem, zbliżały się ferie tak więc myśleliśmy długo gdzie to odpocząć. Po wakacjach we Włoszech zapragnęliśmy wrócić znów do Włoch. Naszą destynacją okazał się Mediolan.

To był typowy city break. 3 noclegi i powrót do kraju. Dlaczego Mediolan? Ciekawe miasto, dużo zabytków i jeszcze przed sezonem, tak więc liczyliśmy na swobodne zwiedzanie bez tłumów. Aby dotrzeć do Włoch wybraliśmy samolot – WizzAir. Wylądowaliśmy na lotnisku w Bergamo – godzinę drogi od Mediolanu. Sama podróż z lotniska była szybka i przyjemna. Z lotniska do Mediolanu kursuje kilka linii autobusowych, które dowożą do centrum Mediolanu – na główny dworzec kolejowy – Milano Centrale. Zakup biletu na autobus polecam zrobić przez internet – i od razu zakupić bilet powrotny – wówczas jest zniżka. Ja wybrałem linię terravision.eu. Bilet w jedną stronę kosztuje 10 euro, zaś kupując od razu powrotny płacimy 18 euro w obie strony. Dzięki temu jedna kawa na mieście gratis 😀. Bilety rezerwuje się na konkretny przejazd – wówczas mamy pierwszeństwo do wejścia do autobusu. Natomiast jeśli autobus nie jest pełny to można jechać nawet i wcześniejszym vs godzina wyjazdu. Jeśli lot się opóźni też nas wpuszczą do autobusu. Przystanek autobusowy na lotnisku jest zaraz po wyjściu z budynku z sali przylotów (po prawej stronie). Przyjazd do Dworca Głównego w Mediolanie zajął około godziny. Z dworca dostępne są autobusy, tramwaje i metro – tak więc bez problemu dostaniemy się do każdego miejsca w Mediolanie. Polecam zakup od razu biletów na komunikację miejską – albo dobowy albo bilet trzydniowy. Kioski z biletami albo automaty – znajdują się na stacji metra.

Na sieć mediolańskiej komunikacji miejskiej składają się środki transportu:
– 5 linie metra MM (Metropolitana Milanese) – każda oznaczona innym kolorem,
– 17 miejskich linii tramwajowych,

– jedna międzymiastowa sieć autobusowa i trolejbusowa
– 12 linii podmiejskiej sieci kolejowej (Passante Ferroviario)
sieć kolejowa linii Trenord

Pojedyńczy bilet kosztuje 2,20 euro, tak więc warto zaopatrzyć się w bilety minimum całodniowe, jeśli chcemy trochę się poprzemieszczać.

Wskazówka praktyczna : jeśli planujesz korzystać z komunikacji kilkukrotnie w ciągu dnia, warto rozważyć zakup biletu 24-godzinnego lub 3-dniowego. Bilet trzydniowy jest ważny do końca trzeciego dnia od chwili pierwszego użycia. Na przykład: skasowanie biletu 3-dniowego w środę o godzinie 20:00 oznacza, że pozostaje on ważny do północy w piątek. Bilet całodniowy kosztuje 7,60 euro, zaś 3 dniowy 15 euro. Biletomaty są praktycznie na każdej stacji metra – tam można się zaopatrzeć – płatność gotówką lub kartami. Zakup w kioskach – czasami dorzucają minimalną prowizję.

Noclegi – w Mediolanie jest dużo możliwości od hoteli, aparthoteli czy mieszkań na wynajem. Z pewnością każdy znajdzie coś dla siebie. Oczywiście im dalej od centrum miasta tym taniej. Szukając noclegu weźcie pod uwagę komunikację z miastem i po mieście . Blisko zlokalizowana stacja metro czy tramwaj ułatwią Wam zwiedzanie.

Co zobaczyć? Mediolan jest idealnym miastem na city break. 2-3 dni i spokojnie możemy zwiedzić i zobaczyć wszystkie główne zabytki i prawie na wszystko starczy nam czasu. Lokalizacje podaję w przypadkowej kolejności – w większości turyści rozpoczynają zwiedzanie od Katedry i Galerii Emanuella II – jako podstawowego miejsca. Są obok siebie.

Galeria Vittorio Emanuele II. Galeria znajduje się tuż przy Duomo / Katedrze . Poza ekskluzywnymi sklepami znajduje się tutaj też kilka barów funkcjonujących od powstania Galerii: Caffè Campari, Caffè Savini – założona jako Caffè Gnocchi – i Caffè Biffi, Do Galerii warto przyjść dwa razy – pierwszy raz w ciągu dnia, a drugi raz po zmroku, aby zobaczyć jak pięknie jest wówczas oświetlona. Podłogę galerii zdobią mozaiki z wizerunkiem byka turyńskiego. Legenda głosi, że trzykrotne obrócenie się na pięcie na przyrodzeniu zwierzęcia przynosi szczęście. Warto to sprawdzić.

Pomiędzy Galerią Wiktora Emanuela II, a katedrą przebiega jedna z ważniejszych ulic w centrum Mediolanu. Ta zamknięta dla ruchu aleja to Corso Vittorio Emanuele II, która biegnie od mediolańskiej katedry w stronę Piazza San Babila. Przy ulicy znajdują się sklepy, butiki, restauracje i bary.
Katedra Duomo di Milano to ikona i królowa lokalnej architektury. Powstawała ponad 500 lat temu i reprezentuje różne style architektoniczne, z wyraźną dominantą gotyku i neogotyku. Z pewnością zachwycą Cię jej charakterystyczne elementy dekoracyjne, sterczyny i około 3,5 tys. figur. Koniecznie trzeba wejść na dach katedry w Mediolanie i zobacz miasto z góry — widoki będą niezapomniane! Bilet do katedry trzeba kupić wcześniej – wówczas wchodzimy na wybraną godzinę i nie tracimy cennego czasu w kolejkach.

Cennik do katedry bezpośrednio na stronie internetowej. Średnio cena biletu wstępu do katedry i wjazd windą na dach to 20 euro za osobę. Można też kupić tańszy bilet wchodząc schodami na dach katedry – ale to jak kto woli 😀. Wejście do katakumb jest dodatkowo płatne i można kupić bezpośrednio w katedrze. Aby udać się na dach trzeba wyjść z katedry i udać się na tyły katedry – i tam są oznaczone 2 wejścia – do windy i do schodów. Tuż przy głównym wejściu do katedry po prawej stronie – znajdują się kasy i toaleta (płatna). Na dach katedry nie wpuszczają gdy jest mokro, pada deszcz. Widoki z dachu są niesamowite – > w lato polecam tam udać się samym rankiem lub pod wieczór. Kiedy słońce w zenicie – to temperatura na dachu jest wysoka.

Piazza Affari i rzeźba LOVE – przed wejściem do Giełdy w Mediolanie stoi ta niesamowita rzeźba środkowego palca. Jest to dzieło kontrowersyjnego włoskiego artysty Maurizio Cattelany wzniesione jesienią 2010 roku. Mimo, ze oficjalnie nie ma ono związku z budynkiem giełdy to jest jednym z najbardziej charakterystycznych dzieł kojarzonych z rynkiem kapitałowym zaraz po byku z Wall Street. Nazwa L.O.V.E. – czyli liberta, odio, vendetta, eternita – co oznacza wolność, nienawiść, zemstę i wieczność.

Zamek Sforzów – Castello Sforcesco, olbrzymie zamczysko odpowiada na wszelkie potrzeby kulturalne mieszkańców i turystów. Poznasz tu historię miasta, odpoczniesz od zgiełku wśród zieleni oraz zobaczysz największe dzieła (i nie tylko!) włoskiej sztuki w tutejszych muzeach. Sztuka antyczna, zabytkowe instrumenty muzyczne czy Galeria Obrazów z Pietą Rondanini Michała Anioła. Bilet wstępu na zamek – 5 euro. Naprawdę warto. Zwiera się samemu lub z przewodnikiem. Zwiedzanie – zajmie od 1-2 godzin. Trzeba przygotować się na chodzenie po schodach – gdyż ścieżka zwiedzania prowadzi też wzdłuż murów obronnych tego zamku.

Parco Sempione, obok parku znajduje się wieża widokowa (wjazd na górę jest płatny) oraz Łuk Triumfalny wzniesiony w XIX wieku na cześć Napoleona. Łuk zwrócony jest w stronę Paryża. Do Łuku triumfalnego idziemy przez park, który zaczyna się obok zamku. Od razu za murami jest wesołe miasteczko a Łuk widać w oddali.

Teatr La Scala – będąc w Mediolanie i nie zobaczyć słynnej opery to grzech. Bilety na zwiedzanie opery można kupić od ręki – natomiast nie zobaczymy głównej sali – jeśli są próby. Opera znajduje się spacerkiem od Galerii Victora Emanuela. Bilet wstępu – 12 euro. Bilety na same sztuki trzeba kupować z długim wyprzedzeniem czasu.

Muzeum teatralne jest małe, ale znajduje się tam bardzo dużo eksponatów. Od portretów artystów po stroje używane podczas sztuk. Największe zainteresowanie wszystkich zwiedzających to możliwość zobaczenia widoku z balkonu. Nam po dłuższym oczekiwaniu też się udało zobaczyć cały teatr z balkonu. Wygląda przepięknie.

Kolejne miejsca w kolejnym wpisie. Cdn.